Blessed Samhain

Ik ben een heks, daar maak ik geen geheim van.

Wat dat precies inhoudt, dat weten velen van jullie wellicht niet. Misschien denken jullie gewoon dat ik gek ben op Halloween… en het mag gezegd: het is één van de belangrijkste feestdagen op het jaar. Ik heb een hele grote collectie heksen die jammer genoeg al jaren niet meer uitgestald worden, maar het gaat veel dieper dan dat.

Ik ben een Wiccan/een heks en mijn religie/filosofie heet Wicca. Ik behoor echter niet tot een Coven (een groep), maar beoefen mijn geloof individueel. Ik ben een solitaire heks.

Bij een ‘geloof’ of religie denken jullie al heel snel aan zingeving, verbindingen met een hogere macht (een god of zo)… met als leidraad één of ander heilig geschrift.

Zo werkt het bij Wicca niet! Het is een natuurreligie en er is geen god, wel 5 elementen: aarde, water, lucht, vuur en de belangrijkste: de ziel, de oerkracht. Die verbindt de andere 4 elementen met elkaar en is alom tegenwoordig.
Het symbool van deze 5 elementen is een pentagram en omdat we niets kwaads in de zin hebben, gebruiken we het pentagram enkel met de punt naar boven. Het 5de element, de ziel, wijst naar boven!
De krachten van de natuur en de natuur in zijn geheel spelen een hele belangrijke rol in het leven van een Wicca.

Deze belangrijke elementen en symbolen draag ik dan ook altijd bij mij, getatoeëerd op mijn lichaam.

We hebben ook geen heilig geschrift, zoals een bijbel of een koran. De regels in de Wicca zijn eigenlijk heel kort samen te vatten. Wij noemen het ‘de Wet van Drie’: alles wat je doet, komt in drievoud naar jou terug. Het lijkt op wat jullie kennen als karma of “je oogst wat je zaait”.

Het jaar rond worden er rituelen uitgevoerd die gebaseerd zijn op de natuurkrachten. Er zijn maanrituelen en zonnevieringen. Het zijn vooral momenten waarbij wordt stilgestaan bij de groei van de natuur.
De sabbats of heksenfeesten hadden oorspronkelijk tot doel te bepalen wanneer het de beste dag zou zijn om te zaaien en te oogsten, het land te bewerken, te bepalen wanneer het land het vruchtbaarst zou zijn om voor iedereen voldoende eten te voorzien, het jaar rond.
Heksenspreuken kunnen vergeleken worden met mantra’s en hebben veelal hetzelfde doel.

Samhain is een transitiefeest: van licht naar donker. De zomer is nu echt wel ten einde en de winter komt er aan. De laatste oogst wordt binnen gehaald en de wintervoorraden worden aangelegd. Vanuit de natuur kan er maar weinig meer geoogst worden, alles valt stil. We maken ons klaar voor de winter.

Het is een periode van afsluiten: om even terug te kijken op wat er gebeurd is en vooruit te kijken op wat komen gaat. Het is een geschikt moment om dingen los te laten.

Maar in deze periode waar licht moet plaats maken voor duister is er nog meer aan de hand. Tijdens deze periode van het jaar is de sluier tussen de 2 werelden (die van de levenden en die van de overledenen) het dunst. Je kan makkelijker contact leggen met de overkant. Het is dus tevens de tijd van het jaar om je overleden geliefden te eren.
Later ontstond hieruit Allerheiligen en Dia de los Muertos.

Volgens een mythe gebeurde het ook dat in die periode waarbij de sluier het dunst is, levenden geplaagd werden door overledenen… Plaaggeesten. Daarom werd er eten aan de deur gezet, in de hoop om ze beter te stemmen. Van daaruit is Halloween ontstaan.

Dankzij de huidige Halloween gekte, kan ik in deze periode eens helemaal mezelf zijn en in mijn heksenkleren rondlopen… zonder op te vallen.

Alhoewel…
Ik zag afgelopen weekend een flyer passeren voor een Halloween evenement. Zo wordt het aangekondigd: “Onze heks van Wenduine is klaar om haar laatste tocht te maken tijdens onze Halloweenstoet. De kinderen brengen haar in een fakkeltocht naar de zeedijk waar we afscheid nemen van haar met een mooi vuur- en lichtspektakel.”

Voor al wie durft te klagen dat het woord ‘kerst’ moet verdwijnen en vervangen worden door ‘feest’verlichting of ‘winter’markt… Dit is nog van een heel ander niveau: ons eigenste feest wordt tegen ons gebruikt en we eindigen zelfs op de brandstapel…

In vind dit persoonlijk in-triest.

Wie ooit op de brandstapel gezet werd en waarom… Dat is weer stof voor een ander blogje.

Blessed Samhain.